Ik mocht het in deze kolommen al vaker schrijven en ik mag het bij deze nogmaals herhalen: uit de Baltische staten komt de jongste tijd heel veel interessante muziek onze richting uitgewaaid, heel vaak, zoals ook nu, via het Duitse CPL-label. Deze keer mag ik het hebben over ZeMe, wat “aarde” betekent in het Lets, is een duo, bestaande uit kolke-virtuose Laima Jansone en draaitafelman Uldis Cirulis, alias DJ Monsta. De twee ontmoetten elkaar in Japan, waar ze beiden op tournee waren en ze bedachten dat het misschien leuk kon zijn om de citerklanken van haar kokle, te koppelen aan de ritmes, die hij uit zijn draaitafelen en zijn electronica haalde en het eerste resultaat van die samenwerking is dus deze CD, waarop het duo op staande bas bijgestaan wordt door Toms Poiss.

De plaattitel betekent zoveel als “het glinsterende universum” en, naar ik begrijp uit de meegeleverde info, haalde het duo zijn inspiratie uit de vaststelling dat er niet één wereld is, maar verschillende: de traditionele en de moderne, die van de rust en die van het rumoer, de broze en de buigzame, de ernstige en de speelse… Het is een manier als een andere om naar de wereld te kijken, natuurlijk, maar in elk geval zijn de observaties van het duo voldoende om elk van die werelden te vertalen in Kokle-klanken, nu eens akoestisch, dan weer elektronisch, die al dan niet bewerkt en vervormd, bijzonder knap tot melodieën samen gekneed worden en een hele fijne en hoogst beluisterbare muzieksoort leiden.

Die is onmiskenbaar op folk gebaseerd, maar krijgt heel verschillende kleedjes aangepast, zodat de plaat niet -zoals al te vaak wél gebeurt- in een soort lounge-trip verzandt, maar de volle 36 minuten blijft boeien, wat allerminst evident is voor een CD waar maar in één nummer enige vocalen te bespeuren zijn, in casu “Bumbulet!”, een dartel nummer, waar een zangpartij uit 1968 van Karline Puravina gebruikt wordt.

Met titels als “Sunrise”, “The Rolling Mist”, “I Saw In My Dream”, “The Whispers of the Trees” en “Solstice” zet het duo de luisteraar op weg om het geheel van de plaat beter te kunnen vatten, al is dat eigenlijk niet echt nodig, aangezien de hele plaat uitblinkt door haar helderheid en door de organische manier waarop de melodieën ontwikkeld en uitgewerkt worden: de loops en beats blijken perfect te passen bij het eerder dromerige dat je met kokle-muziek associeert en dus mag ik met graagte concluderen dat we hier een nieuw parelt uit Letland te pakken hebben: ik heb zelden zo’n begrijpelijke instrumentale plaat gehoord en ik kijk nu al uit naar het moment waarop een avontuurlijke programmator dit duo hierheen haalt !

(Dani Heyvaert)